Bureaucratisch blessureleed |
|
|
|
|
| Flip van der Velden,
maandag 12 mei 2025 |
 |
| 98 sec |
Er stond een interessant artikel in de laatste Fieldmanager, een verhaal dat me tegelijkertijd boos en geërgerd maakte. Waarom? Omdat het een blik werpt op een rechtszaak die, als hij navolging krijgt, verstrekkende gevolgen kan hebben voor ons vak. Een geblesseerde voetballer sleepte zijn gemeente voor de rechter en kreeg deels gelijk. Als hij kan aantonen dat een veld niet goed onderhouden is, kan de gemeente aansprakelijk worden gesteld.
 |
Voor alle duidelijkheid: natuurlijk moeten kunstgrasvelden goed onderhouden worden. En ja, dat onderhoud moet aantoonbaar zijn, met logboeken, registratie, noem maar op. Maar waar ik de kriebels van krijg, is het vooruitzicht dat dit vonnis de start is van het volgende bureaucratische monster. Want wat gaan gemeenten en beheerders nu doen? Oplossingen zoeken voor betere velden en minder blessures? Welnee. Ze zetten straks een leger ambtenaren aan het werk om vinkjes te zetten in onderhoudsapps, registratieschema's bij te houden en logboeken af te tekenen. Kosten: hoog. Effect op de veldkwaliteit: verwaarloosbaar.
|
|
We lossen geen probleem op, maar zetten een leger ambtenaren aan het werk om vinkjes te zetten in onderhoudsapps en logboeken af te tekenen
| |
|
Ik hoor de advocaat van die voetballer al denken: volgende blessure? Meteen een handhavingsverzoek indienen, technische waarden opvragen en data verzamelen. Of het veld die dag nat, droog, bevroren of gesmolten was, maakt dan ineens niet meer uit. Iedere dag spelen op vele duizenden kunst- en (natuurlijk ook) natuurgrasvelden honderdduizenden voetballers en voetballertjes, groot en klein, dik en dun, hun spelletje en inderdaad, daar gebeurt weleens een ongelukje.
Toevallig stond in dezelfde editie van Fieldmanager ook een artikel over een onderzoekje onder sportveldbeheerders. Conclusie: bijna iedereen is keurig bezig met onderhoud. Maar eerlijk gezegd geef ik er geen cent voor. De gemeenten die ik sprak, wilden alleen anoniem reageren. Gemeente A: 'We doen onderhoud, maar noteren niks.' Gemeente B: 'Wij volgen de richtlijnen van de aannemer, maar logboeken houden we niet bij.' Dat doen ze al twintig jaar zo. En waarom ook niet? Iedereen die een beetje verstand heeft van kunstgras, weet dat de prestaties van zo'n veld dagelijks variëren. Warmte, regen, droogte, vorst: het speelt allemaal mee. Vandaag top, morgen een drama.
Maar, zult u zeggen, onderhoud is ook belangrijk voor de garantie. Nou, dan heb ik goed nieuws: die garantie is ook zonder een duur, tijdrovend onderhoudsprogramma prima te regelen. De praktijk is soepeler dan menig jurist ons wil doen geloven.
De moraal? Laten we even diep ademhalen. Niet in paniek raken. Geen nieuwe papieren tijger creëren. En vooral: een beetje tegendruk geven. Want voordat we het weten, gaan we straks niet meer over gras praten, maar over spreadsheets.
Flip van der Velden
De auteur, Flip van der Velden, is werkzaam in de kunstgrasbranche en schrijft sinds 2015 incidenteel columns voor dit blad. Hij verbaast zich over de ontwikkelingen in de kunstgraswereld en wil die verbazing graag delen met de lezers van dit blad. 'Van der Velden' is natuurlijk een pseudoniem; zijn echte naam is bekend bij de redactie van dit blad.
|
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
|
