Mathieu de Rooij: ‘Een leek heeft niet door dat hij of zij op iets anders speelt dan gravel’ |
|
|
|
|
 |
| 364 sec |
TC Unicum gaat voor negen TopClay-banen
In de maanden juli en augustus heeft TC Unicum negen gravelbanen laten ombouwen naar TopClay-banen. De renovatie was onderdeel van een facelift van het hele sportpark, als eerste stap die TC Unicum heeft gezet als verzelfstandigde jaarrond tennisvereniging. Ambitieus lid van de bouwcommissie, Riny Maas, vertelt over het hele proces. ‘We hebben heel bewust gekozen voor TopClay en hadden draagvlak onder alle leden.’
Maas, die al erelid werd in 1984 omdat hij veel voor de club heeft betekend op het gebied van beleid en inzet, heeft het hele bouwproces gevolgd tot aan de opening van de nieuwe tennisbanen op 8 september. Hij heeft in het vernieuwde sportpark zelfs een eigen naambordje met daarop Riny Maas promenade. ‘Onze club telt 700 leden. Alles wordt beslist in algemene ledenvergaderingen. Het bestuur houdt nauw contact met leden en vrijwilligers.’
Kostenefficiëntie, kwaliteit en buiten tennissen
Zo is er tijdens de algemene ledenvergadering in 2015 besloten dat TC Unicum een kwaliteitsclub wil zijn en dat daar goede banen voor de leden bij horen. Deze koers zou vanaf 1 januari 2018 worden ingezet, het moment dat de gemeente het eigendom, beheer en onderhoud aan de tennisvereniging zou overdragen. ‘We constateerden dat tennisverenigingen in het westen, zoals in Leiden, Den Haag, Rotterdam en Amsterdam veel meer baanhuur betalen dan verenigingen in de rest van het land’, legt Maas uit. ‘Niet alleen kampen we met torenhoge prijzen voor baanhuur, ook willen we ’s winters buiten tennissen. Tennis is immers een buitensport. Maar ’s winters zijn gravelbanen meestal gesloten.’
Dertig à veertig jaar geleden gingen tennissers voor het eerst in hallen tennissen. De eerste hallen ontstonden in het westen in de jaren 80. Aan bollenboeren werd gevraagd of zij hun schuren, waar alleen in de zomer bollen liggen, wilden ombouwen naar tennishallen. Tennishallen rezen toen als paddenstoelen uit de grond. Terwegen in Sassenheim is een bekend voorbeeld. Maas: ‘Ik heb ook jarenlang in de winter binnengespeeld. Je kon buiten simpelweg nergens terecht, niet alleen omdat er sneeuw lag, maar omdat banen niet weersbestendig waren.’
Tegenwoordig is dat anders. Banen worden steeds meer winterbestendig. Mensen gaan ook steeds vaker in de winter op vakantie naar warmere gebieden en spelen daar wel gewoon buiten verder. Maas: ‘Als je éénmaal een winter buiten hebt gespeeld, dan wil je nooit meer naar binnen. Het is heerlijk om in de vrije natuur te spelen, ondanks het koude weer. Dat is altijd beter dan in een tennishal, waar je standaard een droge keel krijgt van de schrale lucht. De leden gaven aan dat ze jaarrond wilden kunnen spelen. Daarom is de club gaan kijken naar andere typen banen.’
 | | Riny Maas van de bouwcommissie van TC Unicum |
|
|
|
|
‘Vroeger kon je buiten nergens terecht’
| |
|
Eenvoudig onderhoud een pré
Een van de voorwaarden was dat het een onderhoudsarm baantype moest zijn. ‘We zijn sinds dit jaar geprivatiseerd en hebben het beheer en onderhoud van de gemeente overgenomen. Vrijwilligers doen het onderhoud. Dat moet leuk zijn om te doen en eenvoudig om uit te voeren, zodat het ook niet te veel kost. Met eenvoudig onderhoud – zoals bij Topclay-banen – is de penningmeester in totaal niet meer kwijt dan het huurbedrag van voorheen.’
Consensus
Voordat de vereniging de keuze maakte voor TopClay zijn de leden intensief bij de oriëntatie betrokken door alle stappen richting nieuwe banen tijdens algemene ledenvergaderingen op tafel te leggen. Commissieleden brachten hun ervaring met andere typen buitenbanen naar voren. Maas: ‘Men speelde liever op gravel dan op tapijt met roodgekleurd zand, zoals Smashcourt. In de winter – vooral tijdens de dooi – werd dat door leden ervaren alsof je speelt op een natte dweil.’
Waterdoorlatendheid
Mathieu de Rooij: 'Tapijt zoals bij Smashcourt kan omhoog komen bij bevriezing en opdooi. Bij TopClay gebeurt dat niet. Het is feitelijk een mix tussen gravel en hardcourt. Water wordt verticaal gedraineerd.'
Maas was als toezichthouder aanwezig bij de bouwwerkzaamheden. ‘De oude gravel werd eerst afgegraven, daarna de oude lavalaag. Het zandbed werd omgewoeld en daarin kwamen de nieuwe drainage en beregening. Vervolgens werd een nieuwe lavalaag aangebracht, waarop een waterdoorlatende betonlaag kwam die de baan stevig maakt. Daarop werd een soort mat gelegd met het gravel.’
|
|
‘We moeten ons sproeigedrag gaan aanpassen’
| |
|
De Rooij: ‘Het product is al twaalf jaar onder verschillende namen op de internationale markt. Het is een kunststofmat, ofwel membraan, die wordt afgewerkt met een gravellaag. De dikte van de gravellaag op de bovenkant van het membraam varieert van 1 tot 2 mm. Deze dikte heeft verder geen invloed op de waterdoorlatendheid. Onder het kunststof ligt een verharde ondergrond van waterdoorlatend beton. Daaronder ligt een mengsel van zand en lava. Je hoeft bij dit veld het traditionele voorjaarsonderhoud van belijnen, frezen en aanwalsen niet meer uit te voeren. TopClay speelt als gravel. Een leek heeft niet eens door dat hij op iets anders speelt dan gravel. Door het verpulveren van het gravel wordt de waterdoorlatendheid door verdichting na enkele jaren rond de baseline wel minder. Dan komen er plassen op te staan en moet er specialistisch onderhoud worden verricht. Wij spuiten dan met hoge druk het tapijt schoon en voeren het oude gravel af. Daarna strooien we nieuw gravel in.’
 | | Mathieu de Rooij |
|
|
Geheel vastgelijmd
Bij TopClay is de gehele mat vastgelijmd op de ondergrond. ‘Wij denken dat het beter is om de mat helemaal vast te lijmen voor een betere balstuit, een egaler oppervlak en zodat het tapijt op den duur niet gaat verschuiven door extreme hitte, onderhoudsmaterieel of de bevries- en ontdooicyclus’, zegt De Rooij.
Maas: ‘In Bodegraven bezocht ik een vereniging met velden waar de matten enkel aan de randen zijn gelijmd. Men zag daar direct bobbels. De vereniging wist dat zelf ook, maar gaf toe dat zij bang waren dat de mat moeilijk te vervangen zou zijn als ze de mat helemaal zouden laten vastlijmen. Wij wilden geen baan aanleggen gebaseerd op het vervangen over vijftien en vertrouwden er bovendien op dat er een goede verwijderoplossing bestaat.’
Het argument dat de mat niet goed verwijderd zou kunnen worden als die helemaal zit vastgelijmd, klopt ook niet: De Rooij: ‘In België hebben we al ervaring met het vervangen van stukken van het tapijt. Daar hebben we handige steekapparaten voor, waarmee we zo min mogelijk schade aan de ondervloer toebrengen. Natuurlijk kan de mat eraf – stel je voor. Een ander voordeel van TopClay ten opzichte van kunststof en kunstgras is dat je niet alles hoeft te vervangen. Je kunt ter plekke een stuk tapijt uitsteken en er een nieuw stuk inplakken.’
Onderhoud
De banen bij TC Unicum liggen er nu twee weken. Na elke speeltijd wordt er gesleept. Er zijn alleen maar enthousiaste reacties van leden. De club kent verplichte verenigingsdiensten voor alle leden. Meestal betekent dat een bardienst. Maar negen vaste teams van vier personen kiezen voor een baandienst en verzorgen dus het onderhoud. Tijdens het wekelijkse onderhoud brengen zij gravel dat in de hoeken en randen van de banen terecht is gekomen weer terug op de baan. In totaal gebeurt dat tweemaal per week. Voor het goed verspreiden van het gravel heeft de vereniging een tractortje aangeschaft en een driehoekige borstel om mee te slepen. Aannemer Ton de Rooij doet het groot onderhoud.
De club heeft daardoor geen tekort aan vrijwilligers. Maas: ‘Als je niet betrokken wilt zijn bij jouw vereniging, dan kun je beter bij een commerciële instelling gaan tennissen. Natuurlijk is het wel de taak van het bestuur om te zorgen dat vrijwilligers alleen werkzaamheden hoeven doen die ze leuk vinden. Maar er is zoveel te doen op een sportclub dat er altijd wel een taak te vinden is die bij iemand past. Zo verzorg ik zelf met veel plezier de website. Er zijn ook elektriciens onder de leden en anderen schilderen graag. Ook zijn er teams die zich gezamenlijk inschrijven voor baandiensten.’
|
|
‘Na een paar seconden is al het water weg’
| |
|
Tijdens de bouwwerkzaamheden hielden de vrijwilligers zich bij constructiezaken op de achtergrond. Zij kwamen pas in actie bij de afwerking en de randzaken. Maas: ‘Sommige clubs besluiten dat zij ergens goedkoop een lavasoort kunnen krijgen en kopen dat zelf in. Onze vereniging waagt zich niet aan specialistische klussen, want daar zijn vakmensen voor.’
Toch konden technisch aangelegde leden wel hun ei kwijt. ‘Tijdens de aanleg van de drainage hebben we een infrastructuur voor de elektrische toegangscontrole van het park aangelegd. Voor de drainage groeven de professionals geulen voor pijpen en leidingen. Vrijwilligers hebben daar de kabels en mantelbuizen bijgelegd. Ook werden er door inbreng van vrijwilligers tijdens de drainage-aanleg stortkolken op het terras gemaakt en extra watertappunten voor het groenonderhoud bij de aanleg van de beregeningsinstallatie. Tijdens de bouwvergaderingen zat er steeds iemand van de TC Unicum-onderhoudsploeg bij. Commissieleden werden via app-groepen op de hoogte gehouden van elke bouwstap en alle leden werden geïnformeerd via Facebook. Het is heel effectief om alle mensen op de hoogte te houden, want dan zijn er altijd leden die hulp aanbieden. Ook blijf je in zicht bij de aannemer, waardoor de samenwerking beter is.’
Praktijkervaring
Afgelopen zomer heeft TC Unicum ervaring op kunnen doen met droge, extreem warme weersomstandigheden. ‘Een baby droogt sneller uit dan een man van 150 kilo’, stelt Maas. ‘Zo is dat ook met een dun laagje gravel. Als we dit nat sproeien, worden de nieuwe TopClay-banen tijdens de warme weken sneller stoffig dan de oude gravelbanen. Dat is niet erg. Het betekent dat wij ons sproeigedrag moeten aanpassen. Vroeger sproeiden we twee of drie keer per dag zo’n twee minuten per baan. Maar bij TopClay-banen loopt dat overtollig water direct weg. We moeten nu vaker en korter gaan sproeien. Bijvoorbeeld zeven keer per dag een halve minuut. De perfecte drainerende werking is een groot voordeel. Vroeger waren de kleinste regenbuien een drama; ze zorgden voor plassen op de baan. Dan moesten spelers een kwartier wachten tot die weg waren en de tennislessen werden onderbroken. Bij de nieuwe TopClay-banen hoeven we geen seconde meer te wachten. Al het hemelwater is direct weg.’
De vereniging was niet alleen de opdrachtgever voor negen nieuwe tennisbanen, ook heeft zij geïnvesteerd in een nieuw drainagesysteem, een nieuwe sproei-installatie en ledverlichting. In het najaar komen er ook nog twee padelbanen. De beregening en ledverlichting zijn digitaal aanstuurbaar, net als de toegang en baanbezetting. ‘Als leden elektronisch een baan reserveren, gaan de lichten op de baan automatisch aan en uit. Vroeger gingen de lichten van alle banen aan en dan was het afwachten wie er kwam. Nu gaat het licht automatisch alleen branden als er gespeeld wordt.’ Voor alle investeringen had de club een businessplan gemaakt. Het bestuur had uitgerekend dat het geld kan worden terugverdiend uit de contributieopbrengsten. De gemeente, die een privatiseringsbeleid voor sportverenigingen voert en garant staat bij de bank, bestempelde het businessplan als ‘gezond’. Maas, tot besluit: ‘Tennisgrond is perfect te exploiteren. Er kunnen wel duizend tennisspelers terecht op een stuk grond ter grootte van een voetbalveld, waar je anders slechts enkele tientallen mensen kunt laten sporten. Als we de onderhoudskosten laag houden en zuinig zijn op onze banen door goed onderhoud, dan gaan we een gouden toekomst tegemoet.’
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
