Column van de hoofdredacteur: Boetekleed |
|
|
|
|
 |
| 83 sec |
Als we vandaag zeggen: enough is enough, dan is het morgen opgelost
Wij zijn met deze uitgave van Fieldmanager met opzet wat later naar de drukker gegaan, om nog wat commentaar op de laatste uitgave van Zembla mee te nemen.
 |
U heeft het allemaal waarschijnlijk gezien. De pijlen van het onderzoeksprogramma richtten zich deze keer op de laatste levensfase van een kunstgrasveld: de recycling. Ik ben in het verleden wel eens kritisch tot zeer kritisch geweest over deze uitzendingen. Ik moet van deze, waarschijnlijk laatste, kunstgras-Zembla eerlijk toegeven dat de spijker behoorlijk op de kop werd geslagen. Geen gegoochel met cijfers of rare testjes, waarbij zebravisjes werden vermoord met SBR-korrels. Sterker nog: ik ben van mening dat verslaggever Roelof Bosma best wat kritischer had mogen zijn. Want laten we eerlijk zijn: wat was het nieuws? Iedereen in de sector die de afgelopen vijf jaar niet non stop onder een steen heeft geleefd, kent ieder feit dat in deze uitzending naar voren kwam. Waarom blijft deze situatie dan toch bestaan? Gewoon: omdat niemand in de sector verantwoordelijkheid neemt. Je kunt een individuele aannemer, fieldmanager, gemeente of sportclub misschien niet kwalijk nemen dat hij zijn velden laat verwerken bij een van de partijen die in Zembla naar voren werden geschoven. Helaas geldt in ons economisch systeem de wet dat geld en gunningen naar het laagste plekje stromen. Met andere woorden: de laagste prijs wint en die laagste prijs biedt klaarblijkelijk geen garanties voor maatschappelijk gewenst gedrag.
|
|
Iedereen in de sector die de afgelopen vijf jaar niet non stop onder een steen heeft geleefd, kent ieder feit dat in deze uitzending naar voren kwam.
| |
|
Deze cruciale kwestie geldt niet de individuele opdrachtgever, maar de gehele sector. Door de hele sector, met het gemeenschappelijke belang om gezond te blijven. Waar bleven de brancheorganisaties als de VSG, BSNC en PABA en nog een handvol andere afkortingen? Iedereen wist dat deze bom een keer zou gaan ontploffen. En wat heeft iedereen gedaan? Juist ja: helemaal niets. Het bleef bij een hoop nietszeggende gebrabbel over duurzaamheid. En op hetzelfde moment kunnen deze misstanden door gebrek aan leiderschap gewoon voort blijven bestaan.
|
|
Als de clubs, opdrachtgevers of de aannemers vandaag zeggen: enough is enough, dan is het morgen opgelost.
| |
|
Natuurlijk kun je deze recyclers onethisch gedrag verwijten, of zoals het in Zembla genoemd wordt, fraude met een winstoogmerk, maar de sector heeft ook een verantwoordelijkheid. Als de clubs, opdrachtgevers of de aannemers vandaag zeggen: enough is enough, dan is het morgen opgelost. Voor het gegeven dit niet is gebeurd, moeten we allemaal het boetekleed aantrekken.
|
|
|
 |
|
christy Groenen Rompelman
Saturday 15 September 2018 |
|
Meneer van Iersel moet weten dat het morgen niet is opgelost. Het kunstgras met daarin de rubberinfill 'verstopt' is een groot probleem. Echter het grootste probleem ligt in Amsterdam en Nederweert; de fabrieken Rumal en Granuband. Zij versnipperen rubberproducten waarvan de herkomst niet bekend is. De korrels welke in de kunstgrasmatten zijn achtergebleven is een fractie van de korrels die nog op 2000 velden liggen. En niet alleen op, ook onder de velden. De korrels liggen overal. De stoffen die uit de korrels logen sijpelen dagelijks de grond in en kunnen via oppervlaktewater overal naartoe. Want meneer van Iersel weet ook dat bij geen enkel veld in Nederland het drainagewater wordt opgevangen. Dit wordt gewoon geloosd op de sloot of in het riool. Voordat het boetekleed wordt aangetrokken, moet eerst het hele milieuprobleem in kaart gebracht worden. Afgelopen woensdag hebben we het topje van de ijsberg gezien. |
|
|
|
|
|
Sportveldenman
Wednesday 26 September 2018 |
|
Beste Hein,
Vaak heb je best een punt of zit er een aardige kern van waarheid in je redactionele stukjes,
Maar als jij zoals je de woorden in je artikel bezigt 'niet de afgelopen 5 jaar onder een steen hebt geleefd' moet jij ook weten dat de uitzending van Zembla op z'n minst vrij eenzijdig was. Jij als gepokte en gemazelde journalist zou moeten weten dat een goede hoor en wederhoor op zijn minst gepast zou zijn geweest en dat daar een juiste ongekleurde weergave van had moeten worden gegeven in de betreffende uitzending. Om maar met een ander spreekwoord af te sluiten, volgens mij sla je hier de spreekwoordelijke plank behoorlijk mis. |
|
|
Tip de redactie
|
