Bouwteam als instrument tegen zesjescultuur |
|
|
|
|
| Joris Bevaart,
maandag 26 september 2022 |
 |
| 93 sec |
Even voorstellen: ik ben Joris Bevaart, sinds een kleine maand directeur van TopGrass in Sint-Oedenrode en daarvoor werkzaam in diverse functies in de infra. Infra en sport hebben veel overeenkomsten, maar de verschillen zijn ook groot; daar ben ik de afgelopen maand wel achter gekomen.
 |
Zo heb ik in een eerdere baan veel ervaring opgedaan met werken in bouwteamverband. Ik heb gezien wat dat dit doet voor de kwaliteit van het werk en vooral voor de invulling van de ambities van de opdrachtgever. Mijn stelling is dat je in een bouwteam veel beter gebruik kunt maken van de gezamenlijke kennis en vooral ook de creativiteit en vindingrijkheid van opdrachtgever en opdrachtnemer. Er is natuurlijk niks mis met een opdrachtgever die zegt: 'matje erop en matje eraf.' Soms moet dat nu eenmaal. Je moet dan wel accepteren dat je weinig of niets toevoegt aan ambities op het gebied van natuurinclusief bouwen of circulariteit, waarvan we allemaal weten dat dit de thema's van de toekomst zijn. Mijn ervaring in bouw en infra is dat een bouwteam een perfect instrument is om deze zesjescultuur, die in de bouw altijd op de loer ligt, te lijf te gaan.
Het probleem van natuurinclusief en circulair bouwen is dat de normeringen nog niet volledig zijn uitgekristalliseerd en de verwachting is dat dit de komende jaren ook niet zal gebeuren. Maar tegelijkertijd: als je de ambities van de opdrachtgever en de opgetelde kennis van het bouwteam combineert, moet het mogelijk zijn om voor 80 tot 95 procent circulair te bouwen - ook zonder een volledig uitgewerkte normering. Ik heb in de infra helaas maar al te vaak gezien dat de opdrachtgever, aannemer en adviseur bij andere aanbestedingsvormen, zoals RAW, in de oude vertrouwde groef bleven ronddraaien. Er gebeurt dan niets, en dat is jammer, want er kan al zo veel.
Wij zijn als aannemer betrokken bij een project in de gemeente Helmond. We hadden een bouwteamvergadering vlak bij het oude stadhuis, dat op dit moment helemaal in de steigers staat. Het was geweldig om te zien hoe dit stadhuis helemaal leeg wordt geoogst. Niks platwalsen met een bulldozer; alles wat van waarde is, wordt voorzichtig uit het gebouw gehaald en als waardevol product terug in de keten gebracht. Hoe mooi zou het zijn als we de ontwikkelingen die we nu al zien in de infra en bouw kunnen meenemen naar de sport?
Wat is me nog meer opgevallen in die eerste maand? Ik zie een enorme focus op kunstgras, specifiek op 'het matje'. Dat begrijp ik natuurlijk; daar wordt op gespeeld. Maar als we dit bekijken in het licht van de grote maatschappelijke thema's, zoals natuurinclusiviteit en circulariteit, valt er in de onderbouw waarschijnlijk meer winst te halen; denk daarbij aan het gebruik van betongranulaat als vervanging van zand of lava.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
