Column: Chemie op kunstgras? Dat gaat imagoschade opleveren |
|
|
|
Ewoud van de Wetering,
vrijdag 31 januari 2020 |
|
| 106 sec |
We hebben in Nederland een groot probleem met kunstgras, dat als een heet hangijzer boven ons hoofd hangt. Op hockeyvelden en tennisbanen door het hele land worden namelijk chemische middelen gebruikt die schadelijk zijn voor het milieu. Dom, dom, dom.
Het imago van kunstgras heeft de laatste jaren een hoop deuken opgelopen. Ging het niet over volksgezondheid, dan wel over milieurisico's of de kans op blessures. Denk aan de rubberkorrels, microplastics en recycling. En dat terwijl kunstgras een prachtig product is. Na jaren van ontwikkeling is het de leveranciers gelukt om hockeyvelden van hoge kwaliteit te leveren. Hoe zonde is het om die velden te bespuiten met gif - dat is precies wat er nu gebeurt, en dat levert alleen maar schade op. Ik ben bang dat kunstgras wéér imagoschade gaat oplopen als we zo doorgaan met het spuiten van gif.
Ik had gehoopt dat we, nu het 2020 is en de Green Deal Sport verlopen is, konden overgaan op écht chemievrij onderhoud van kunstgras. Maar na jaren van overleg in de Taskforce Green Deal komt daar helaas weinig van terecht. Ja, er is een chemisch product met een toelating van het Ctgb. Maar moeten we onze kinderen hierop laten sporten? In het productveiligheidsblad wordt toch duidelijk vermeld wat dit product kan veroorzaken. Als clubleden of ouders dit wisten, zouden ze in het vervolg hun hockeystick wel thuislaten. Want op het hockeyveld van hun kind wordt gewoon een milieudelict gepleegd; daar wil geen mens op hockeyen.
|
Het grootste probleem van dit alles is: er is geen handhaving
| |
|
In datzelfde productveiligheidsblad staat overigens ook 'voorkom lozing in het milieu', omdat het betreffende middel zeer giftig is voor in het water levende organismen. Het is verboden om het middel via de beregeningsinstallatie toe te dienen. Maar raad eens wat ik bij hockeyclubs in het hele land zie gebeuren? Zij passen het gewoon via de beregening toe. Uit onwetendheid of omdat ze wegkijken voor de gevolgen. En ook als het niet via beregening aangebracht wordt, komt het uiteindelijk in ons oppervlaktewater terecht. Elk waterveld heeft immers drainage, waarin de middelen terechtkomen. En deze drainage voert de chemische substantie zo de sloot in, waar alles hartstikke dood gaat. Nabij oppervlaktewater en op sloottaluds mogen chemische middelen nooit worden toegepast. Dit is wettelijk verboden in de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden.
Het grootste probleem van dit alles is: er is geen handhaving. IL&T, de Inspectie Leefomgeving en Transport, heeft als taak om te handhaven op dit middel. Deze instantie heeft alleen geen idee hoe ze dat moet aanpakken. Natuurlijk zijn deze mensen van goede wil en zijn ze zwaar onderbemand voor de taak die zij hebben. Ondertussen gaan veel gemeenten in Nederland gewoon door met het spuiten van chemie. Voor de cowboys en opdrachtgevers die hiermee werken, heb ik maar één boodschap: chemie op kunstgras, stop ermee. Het is een kwestie van tijd voor we een nieuwe Zembla krijgen met chemie op kunstgras als onderwerp. Daar zit volgens mij toch niemand in de sportsector op te wachten?
Ewoud van de Wetering is werkzaam voor Algavelan. Zijn bedrijf is lid van de BSNC en Van de Wetering is tevens actief in de Taskforce Green Deal.
LOGIN met je e-mailadres om te reageren. |
|
|
Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|