'Kenners kiezen SBR-granulaat voor kunstgrasveld' |
|
|
|
|
| Kees van Oostenrijk, RecyBEM,
maandag 2 september 2019 |
 |
| 236 sec |
Volgens het klimaatpanel van de Verenigde Naties moeten we snel minder vlees gaan eten en minder voedsel gaan verkwisten om voedseltekorten te voorkomen. Nog een aandachtspuntje voor ons als aardbewoners, naast C02-besparing, opwarming van de aarde en zwevend fijnstof. Ons grondgebruik heeft volgens het panel namelijk 'desastreuze klimatologische effecten'. Ik omarm dit appel.
 |
Al jaren roep ik onder meer op deze plaats dat we ook met onze schaarse grondstoffen zorgvuldig moeten omgaan. Daarvoor is de term 'circulaire economie' in het leven geroepen. Dat wil zeggen dat producten en grondstoffen zo vaak mogelijk hergebruikt moeten worden, liefst op de manier zoals het eerste, originele product is gemaakt, zodat er weinig of geen grondstoffen meer nodig zijn. Behalve dat SBR-granulaat de beste sporttechnische eigenschappen en de langste levensduur heeft, het best onderzocht is, de laagste kosten met zich meebrengt en nog een rijtje voordelen, is het ook een circulair product.
Verder worden deze rubberkorrels uit gebruikte autobanden gemaakt en beschikken ze dus over alle eigenschappen waaraan autobanden moeten voldoen: sterk en veilig voor gebruik op de weg, maar ook elastisch en enigszins meeverend, bestendig tegen uv en inwerking van de zon etc. Autobanden moeten aan strenge gebruikseisen voldoen. De afgelopen honderd jaar zijn die specificaties steeds strenger geworden en daar profiteert de kunstgrasgebruiker en -beheerder van. Nadat SBR tien of vijftien jaar als korrels op kunstgras is gebruikt, is ander hergebruik nog steeds mogelijk! Wat willen we nog meer? Het is een geweldige oplossing binnen de 'circulaire economie', die inmiddels gemeengoed aan het worden is. Iedere weldenkende veldbeheerder zou dus voor SBR-granulaat als infill moeten gaan.
Voor alle direct betrokkenen, onder wie de miljoenen mensen die dagelijks wereldwijd werken met kunstgras of in de productie, montage, afvoer of herverwerking van autobanden, was het daarom zeer frustrerend om de afgelopen jaren geconfronteerd te worden met nepnieuws over de risico's van rubberkorrels in kunstgras, van de hand van een paar nepwetenschappers en internetactivisten, gevolgd door enkele journalisten, die zeggen onderzoeksjournalistiek te bedrijven op basis van het statistisch verboden terrein van n = 1.
Dat wil zeggen dat ze niet verder gaan dan het statistische toeval van één voorbeeld of referentiegeval, zoals het veld in Hendrik-Ido-Ambacht uit de Zembla-uitzending. Een veld dat niet eens was ingestrooid met rubberkorrels van autobanden geleverd door een van de RecyBEM-gecertificeerde partijen. Toch maakte het journaille er in de media een onnavolgbare chaos van, die voor u, maar ook voor mij als goed ingevoerde belangstellende in deze materie zeer verwarrend werkt. Gelukkig laten echte wetenschappers, gezondheidsinstituten als RIVM en ECHA en vertegenwoordigers van industrie en overheid zich niet snel van de wijs brengen.
De afgelopen zomervakantie hield ik mijn hart wel weer even vast. Het was een prachtige, zonnige dag op een Nederlandse camping, waar het heerlijk toeven was met mijn gezin en kleinkinderen. Geen wolkje aan de lucht, dacht ik, toen er in Duitsland een kleine storm oplaaide. Kennelijk was het bij onze oosterburen komkommertijd voor de media. Met een nieuw nep-item over SBR-granulaat en kunstgras konden toch algauw weer een paar pagina's van de Duitse dagbladen gevuld worden. 'Gepland EU-verbod bedreigt kunstgrasvelden', kopte de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Met een dergelijke kop was ik even bang voor de volgende storm. Gelukkig dekte de kop de lading van het overigens inhoudelijk goede artikel niet: veel nuance van analyse en misverstanden zonder dreiging! En al snel bevestigde de Europese Commissie haar standpunt met de mededeling dat zij niet van plan is om kunstgras en rubberkorrels te verbieden en dat er ook niet gewerkt wordt aan een dergelijk voorstel. Het bleek dus een storm in een glas water, die door de Nederlandse media niet is overgenomen. Dit keer dus geen enkele reden om een mooie vakantie abrupt te onderbreken.
Kennelijk gaat hier de rede zegevieren. Het zou ook niet logisch zijn als er een nieuwe mediahetze ontketend zou worden. Een rondje langs onze gecertificeerde producenten van SBR leert dat het weer business as usual is. De producenten kunnen de vraag soms niet eens aan. In het kader van het verschenen rapport van de VN lijkt me dat een positieve ontwikkeling, want met een circulair product als SBR-granulaat besparen we grondstoffen. Ook voorkomen we de uitstoot van heel veel CO2. Voor de productie van de peperdure TPE-korrels moet nieuwe olie uit de grond gepompt worden. TPE kost dus primaire grondstoffen en zorgt daarbij voor veel CO2-uitstoot, waarmee het bijdraagt aan het acute probleem van de opwarming van de aarde. TPE bestaat trouwens uit rubber en kunststofgrondstoffen. Welk kort- of langcyclisch product bestaat eigenlijk niet uit deze twee grondstoffen en waarom zou dat zo zijn? Omdat we op basis van natuurlijke grondstoffen nooit de hoeveelheid producten, grondstoffen en materialen kunnen produceren waarvan we als maatschappij iedere dag weer meer nodig hebben! Dat betekent dus ook dat we heel veel moeten hergebruiken en heel zorgvuldig met al die producten moeten omgaan.
Uit onze analyse blijkt ook dat de overgrote meerderheid van de velden, zeker zeventig procent, is of wordt ingestrooid met SBR-granulaat. Aannemers en sportbeheerders kiezen daar weer voor. De reden: SBR-granulaat geeft op de lange termijn de meeste zekerheid. Het is het best onderzochte infillmateriaal, met ook nog eens de beste sporttechnische eigenschappen en de laagste kosten. En dat het bijdraagt aan zorgvuldig grondstoffengebruik is iets wat mij zeer aanspreekt.
Vanuit Oostenrijk - mijn vakantieland en tevens mijn achternaam - wil ik nog wel even aandacht vragen voor het schoonvegen van uw straatje, terras, tuin, keuken, huis en het kunstgras buiten de lijnen van uw speelveld. Gewoon een kwestie van good housekeeping; het maakt niet uit of het zand is of korrels van rubber of kunststof. Dat mag niet in de sporttas, douche en badlakens terechtkomen! Als je iets schoon wilt hebben, heeft het aandacht en handjes nodig.
Maar bij good housekeeping is er alle reden om te kiezen voor SBR-granulaat op kunstgrasvelden, om de kwaliteit van een natuurgrasveld zo goed mogelijk te evenaren, met de voordelen van een kunstgrasveld. Want zonder kunstgras kunnen we veel minder vaak de velden op. Nu de kenners dat weer adviseren, net als veel gemeenten en aannemers, doet u dat toch ook?
Vriendelijke zomerkorrelgroeten uit Oostenrijk met zijn kunstgrasvelden en bergen!
Kees van Oostenrijk, Band en Milieu - bem@recybem.nl
Meer informatie over het voorkomen van de verspreiding van korrels:
RecyBEM and VACO. Verantwoorde toepassing van infill van voertuigbanden in kunstgrasvoetbalvelden. Adviezen voor invulling zorgplicht Wet milieubeheer (update 19 april 2017)
Plan van aanpak - Opruiming en voorkoming van verspreiding van microplastics. BSNC, Gemeente Rotterdam, Gemeente Utrecht, Gemeente Amsterdam and Den Haag. 17 mei 2017
BSNC: Simpele maatregelen om verspreiding microplastics van kunstgrasvelden te voorkomen
ESTO Guidance Document - Minimising the risk of micro-plastic pollution. European Synthetic Turf Organisation. 2018
EFFECT OF MAINTENANCE ON INFILLS RE-FILLING QUANTITIES ALONG FIELD USAGE - LABORATORY STUDY WITH LISPORT XL. Sport Surfaces Research and Development Infill Material for Synthetic Turf. Report no R181331-A1, 19-12-2018, Order from Genan
Want the most sustainable Solution? Add Genan - add value. A Power Point Presentation from ESTC meeting - Microplastic. 30-04-2019
Madeleine Berg. Keep the plastic on the pitch. Promoting best practice to reduced microplastic loss. FIDRA and KIMO. A power Point presentation
|
|
|
 |
|
Sebas Veenstra
Wednesday 4 September 2019 |
|
Geachte heer van Oostenrijk,
Sinds een paar jaar volg ik uw tutorials op deze plaats.
Het is fijn dat u begaan bent met het klimaat.
De klimaatpanels van de VN drukken ons aardbewoners met de neus op de feiten.
U haalt tevens de fijnstof problematiek aan!
We moeten zuinig zijn met onze grondstoffen!
Allemaal zaken waar wij elkaar prima kunnen vinden.
Circulaire economie.
Grondstoffen moeten volgens u zo vaak mogelijk worden hergebruikt, dat is volgens u circulair.
Helaas klopt uw uitleg niet helemaal, daarom hieronder een andere uitleg.
Een kringloopeconomie of circulaire economie is een economisch en industrieel systeem waarin geen eindige grondstofvoorraden worden uitgeput en waarin reststoffen volledig opnieuw worden ingezet in het systeem.
Ok, autobanden bestaan uit een cocktail van ongeveer 300 verschillende stoffen, waaruit via een vulkanisatieproces de autoband gemaakt wordt. Dit vulkanisatieproces is eigenlijk niet terug te draaien. Het enige proces dat op dit moment beschikbaar is is pyrolyse. Een zeer energie vretend proces waarbij een overgens discutabele CO2 reductie teniet gedaan wordt.
Feitelijk kun je concluderen dat een autoband niet circulair te krijgen is.
Dit proces moet nog uitgevonden worden!
Safe by Design.
Daar hebben we u bij nodig. Het ontwerp van de band moet anders!
Opnieuw het wiel uitvinden inderdaad.
De band van de toekomst kan in feite oneindig hergebruikt worden om weer nieuwe banden van te maken.
Werkelijk circulair noemen wij dat!
Geen marketing praatje van mooie woorden en loze beloften.
Safe by Design!
Ga met uw broodheren ( bandenindustrie) rond de tafel en geef de wereld een werkelijk oneindig hernieuwbare band.
Afvalprobleem.
U voorkomt daarmee een afvalprobleem.
De huidige band wordt namelijk als deze versleten is verkruimeld en uitgestrooid over sportvelden.
Daar logen en dampen deze korreltjes uit en vervuilen daarmee het milieu, en wellicht erger....
Verder verspreiden deze korreltjes zich in de omgeving, sterker nog, rubbergranulaat gemaakt van oude voertuigbanden verspreiden zich over de hele planeet. En dat is zeker een probleem waar je niet oneindig mee kunt doorgaan.
Enfin na tien a vijftien jaar op een veld gelegen te hebben moet er weer een andere toepassing bedacht worden. Hergebruik op een veld wordt door uw organisatie afgeraden!
En dan?
In heel Nederland stapelen de kunstgrasvelden zich op, recycling is vooralsnog niet mogelijk.
Een groot deel van het probleem zijn uw korreltjes!
Het zand is vervuild, minimaal klasse industrie.
Een groot deel van de korreltjes zal waarschijnlijk verbrand moeten worden, HR-verbranding noemt u dat.
De kunstgrasmat zelf is ook zo vervuild dat ook hier het recyclen bemoeilijkt wordt door de vervuiling uit de korreltjes.
Kortom de problemen worden alleen maar groter, evenals de bergen opgestapelde matten overigens.
Sporttechnische eigenschappen.
U roemt de sporttechnische eigenschappen.
Waarom heeft de KNVB in Zeist gebruik gemaakt van Kurk als infill materiaal?
Omdat kurk de sporttechnische eigenschappen van natuurgras het best benadert! Is ons door de KNVB ingefluisterd!
Profspelers hebben sowieso een hekel aan kunstgras, helemaal ingestrooid met gemalen autobanden.
Voordelen?
CO2? Uiteindelijk verbranden we de korreltjes toch, einde voordeel.
Circulair? Noop, helaas valt dit niet onder de definitie van een circulaire economie.
Sporttechnische eigenschappen? Helaas, de voetbalbond denkt daar anders over.
Goedkoop? Dat wel, zeker in aanleg! Echter na verloop van tijd zal er zeker gesaneerd moeten worden. Inmiddels ook bevestigd door onderzoek van het RIVM maar ook door twee vooraanstaande ingenieursbureaus die met deze materie bezig zijn.
Dus? Goedkoop is duurkoop in dit geval.
Internetactivisten, nepwetenschappers, onderzoeksjournalisten die niet verder komen dan n=1!
Internetactivisten, dank! Uit uw pen een Geuzennaam. Zonder tegengeluid kan de industrie onbeperkt zijn gang gaan!
Nepwetenschappers! Wetenschappers die geen belangen hebben met de bandenindustrie zijn inderdaad kritisch. Maar dat is toch de essentie van wetenschap bedrijven?
Alle door u aangehaalde onderzoeken zijn betaald door en uitgevoerd in opdracht van de bandenindustrie.
Onderzoeksjournalistiek op basis van n=1!
n=1 onderzoek is sterk in ontwikkeling!
Het is een goede manier om anekdotisch bewijs te leveren, een indicatie. Het wordt ook wel gezien als vertrekpunt van wetenschappelijk onderzoek.
Maar is dat niet juist wat er van een journalist verwacht wordt, hij/zij is immers geen wetenschapper!
Een journalist doet verslag van een situatie, n=1.
De wetenschap, politiek, of bedrijfsleven nemen het stokje over!
Dus de journalist heeft geleverd wat er van hem/haar verwacht mag worden.
En laten we eerlijk zijn, Hendrik Ido Ambacht was ook wel een dieptepunt! Materiaal geleverd door uw collega’s uit Engeland. Maar er zijn veel meer voorbeelden, bijvoorbeeld Groningen.
Recybem certificatie!
Autobandjes?
U heeft toch recent de deur open gezet voor voertuigbanden?
Zodat een van de grootste verwerkers in Nederland lid kon worden van uw organisatie?
Inmiddels wordt alles vermalen, dus ook vliegtuigbanden, tractorbanden, heftruckbanden, rups en natuurlijk vrachtwagenbanden.
Tevens neemt deze grote verwerker het niet zo nauw met regeltjes, getuige een onderzoek van een Belgische journalist!
En eerlijk, certificaten zijn een papieren schijnveiligheid.
Op de vraag van ons of wij bij monsternames aanwezig mochten zijn, op een door ons te bepalen moment wordt afwijzend gereageerd.
Mediahetze en Rede.
Telkens komen er nieuwe feiten aan het licht, feiten opgepakt door de media. Is dat een hetze?
U noemt dat nepnieuws!
Een gevleugelde uitspraak van een opportunist aan de andere kant van de grote plas.
Rede?
Ja, helemaal mee eens!
Laat de rede zegevieren opdat mijn kleinkinderen ook veilig kunnen sporten op onze mooie sportcomplexen.
Voor de rest wens ik u een fijne vakantie toe in Oostenrijk, of was het een camping in Nederland?
Dat was me namelijk niet helemaal duidelijk.
Sebas Veenstra
Vz st. Kom van dat gras af
|
|
|
Tip de redactie
|
