Bij Ataro zijn de maairobots in goede handen |
|
|
|
|
| Nino Stuivenberg,
woensdag 8 april 2020 |
 |
| 237 sec |
Vrouw & Machine: Claudia Derksen staat haar mannetje
Vaste lezers van dit vakblad kennen waarschijnlijk de rubriek 'man en machine' wel, waarin een vakman met passie praat over zijn materiaal. Maar er zijn natuurlijk ook vrouwen actief die het vak tot in de puntjes onder de knie hebben. Claudia Derksen (33), werkzaam bij Ataro BV in Zevenaar, is zo'n vakvrouw. Elke winter brengt zij de robotmaaiers van het bedrijf weer in topconditie.
| Claudia Derksen in de werkplaats van Ataro |
We bezoeken het kantoor van Ataro medio februari, als de winter er bijna op zit en de maairobots weer bijna de wei in mogen. Ataro is sinds een aantal jaar fervent gebruiker van robotmaaiers, en dat is in de werkplaats in Zevenaar goed te zien. In rekken in de werkplaats staan alle geprepareerde robots te wachten tot ze weer naar buiten mogen. De meeste hebben net hun grote onderhoudsbeurt gehad en kunnen er weer even tegenaan. Het zijn ruim dertig robotmaaiers in totaal, waarvan er twintig eigendom zijn van Ataro zelf. Het overige deel wordt uitbesteed aan bijvoorbeeld verenigingen. Met de robots worden ruim veertig natuurgrasvelden in de regio onderhouden. De robots zijn allemaal gefabriceerd door het Belgische Belrobotics, de meeste van het model Bigmow, maar ook een aantal Parcmow. Claudia Derksen is verantwoordelijk voor het onderhoud van al deze maaimachines.
 | | Ataro heeft meer dan dertig Belrobotics-robotmaaiers staan. |
|
|
Lekker sleutelen
Derksen is nu een aantal jaar werkzaam voor Ataro en het werk bevalt haar prima. Ze vertelt: 'Ik heb eigenlijk een opleiding voor kleindieren gedaan, maar in die branche was weinig werk te vinden. Na wat werk als metaalkundige ben ik bij het loonbedrijf van mijn vader in dienst gegaan. Ik wilde verder leren op het gebied van tuin en park. Toen de gemeente Zevenaar een paar extra handen nodig had, ben ik daar terechtgekomen. Dat is nu alweer acht jaar geleden.' Van de gemeente Zevenaar ging ze in 2015 vanzelf mee naar Ataro, dat destijds opgericht werd als zelfstandig bedrijf. Samen met Gerard Verweijen, Fieldmanager of the Year 2017, is ze verantwoordelijk voor het onderhoud van de velden die Ataro in beheer heeft. Verweijen stuurt daarin vooral aan, Derksen houdt zich met name bezig met het materiaal.
|
|
'Ik vind het vooral leuk om te sleutelen'
| |
|
Maairobots spelen een belangrijke rol in de filosofie van Ataro. De afgelopen jaren zijn robotmaaiers dan ook uitgegroeid tot het specialisme van Derksen. Gevraagd hoe dat zo gekomen is, vertelt ze: 'Ik vind het vooral heel leuk om bezig te zijn met sleutelen. Toen de Belrobots-maaiers jaren geleden getest werden op de velden van DCS, was ik er al bij betrokken. Ook tijdens een cursus in België heb ik veel bijgeleerd.' In het begin was Derksen nog wat sceptisch over de robots, maar daar is inmiddels verandering in gekomen. 'Ik zie nu dat ze verder ontwikkeld zijn en daarmee beter worden. Robotisering is denk ik de toekomst in ons vakgebied. Je ziet dat er zelfs voor belijning al met robots gewerkt wordt. Handig, want vrijwilligers worden steeds schaarser. En zo hebben vrijwilligers meer tijd voor andere klussen.'
 | | De werkplaats waarin Derksen de robots onderhoudt |
|
|
Eigen werkplaats
Sinds 2019 is Ataro gevestigd in een nieuw pand. Sindsdien heeft Derksen ook een nieuwe werkplaats tot haar beschikking, die ze deelt met de technische dienst. In de winter is dit haar domein en heeft ze het meeste werk aan de robots. Eind november worden ze op stal gehaald. Derksen haalt elk van de ruim dertig robots dan helemaal uit elkaar. De kap gaat eraf en dan worden de 71 kg zware robots een voor een op de werktafel ontleed. Derksen: 'Ik check dan de slijtdelen, de wieltjes, de elektronica: echt alles. Per robot ben ik, inclusief schoonmaken, ongeveer een werkdag van acht uur bezig; ik heb daar steeds meer handigheid in gekregen. In principe krijgen ze elke winter een volledige onderhoudsbeurt.' Op de dag van ons bezoek is Derksen met de twee laatste robots bezig. Het duurt dan niet lang meer voor alle maaiers weer de velden op gaan.
Derksen kun je gerust een vakvrouw noemen. Ze heeft zich de techniek van de robots vooral eigen gemaakt door er veel mee bezig te zijn. Ze legt uit: 'Als je een robot uit elkaar haalt, is het een kwestie van gewoon doen. Door dingen aan te pakken, kom je erachter hoe het werkt. Je moet het wel durven; in de werkplaats heb ik daar gelukkig de ruimte voor. Uiteindelijk moet je dingen uitproberen met sleutelen en kijken hoe het gaat.' Dat blijkt ook deze winter weer, want ze heeft nu de nieuwe generatie robots voor het eerst in onderhoud. 'Daarvoor hebben we weer een cursus gehad in België. De eerste keer onderhoud is toch even wennen. Je komt altijd wel dingen tegen. Maar mocht het echt niet lukken, dan kan ik altijd bellen met Belrobotics.'
|
|
'Je moet als vrouw wel stevig in je schoenen staan'
| |
|
Uitvoerend werk
Tijdens het maaiseizoen draaien de Belrobotics 24 uur per dag: ze maaien constant. Alleen tijdens wedstrijden of trainingen staan ze stil, of - zoals afgelopen jaar - bij extreme droogte. Dan maken ze meer kapot dan je lief is, stelt Derksen. De Bigmows, die een werkbreedte hebben van 1 m, hebben per stuk de capaciteit om zo'n 24.000 m2 te maaien, gelijk aan twee voetbalvelden. Bij de Parcmow ligt de capaciteit op 12.000 m2. Standaard worden de natuurgrasvelden op ongeveer 30 mm gemaaid. Ataro heeft zowel Belrobotics van de oude als de nieuwe generatie. De robots van de nieuwe generatie kunnen met een app aangestuurd worden. De gebruiker kan het tijdstip instellen waarop de robot maait of oplaadt; de robot zal dit dan geheel zelfstandig uitvoeren. De oude generatie machines is minder zelfstandig. Derksen maakt daarom elke maandag een ronde langs de machines om te kijken of alle robots nog goed aan het werk zijn.
Derksen heeft tijdens het seizoen vrij weinig onderhoud aan de machines. 'Eigenlijk alleen als er draden kapotgaan, maar aan de machine zelf niet echt. Alleen de messen moet je om de zes weken vervangen. En bij nat weer houden we de koppen goed schoon, zodat er geen maaisel aan blijft plakken.' Ze heeft gedurende de rest van het jaar dan ook tijd om Verweijen te ondersteunen bij het veldonderhoud. Dan doet Derksen vooral uitvoerend werk: bezanden, verticuteren, vegen, prikken en klepelen langs de randen van de velden. De meeste voldoening haalt ze uit het werk als ze achteraf resultaat ziet. 'Een veld dat kapot gelopen is, maar daarna aantrekt als je aan het werk bent geweest. Dat is toch hartstikke mooi?'
Geen blad voor de mond
Als vrouw is Derksen toch wel een uitzondering in de sportveldensector, een echte mannenwereld. We zien immers maar weinig dames in deze branche. 'Maar ik ben ermee opgegroeid. Thuis had ik twee broers. Vroeger was ik altijd al druk met sleutelen. Hoe het is om als vrouw in een mannenwereld te werken? Je moet wel stevig in je schoenen staan, want ze nemen geen blad voor de mond. Je krijgt weleens een flauwe opmerking te horen, al merk ik ook dat mannen vaak erg behulpzaam zijn. Ik ben gelukkig eigenwijs genoeg om het dan zelf op te lossen. Eigenlijk heb ik altijd al tussen de jongens gewerkt. En dat bevalt me veel beter dan tussen de vrouwen.'
 | | Een kijkje onder de kap van de Bigmow |
|
|
|
|
|
 |
|
Frans Schilderman
Saturday 2 May 2020 |
|
Prachtig artikel over mijn nichtje trots op zo'n vakvrouw.
M.vr.gr. Frans Schilderman |
|
|
Tip de redactie
|
