 |
| 98 sec |
De Nederlandse kunstgrasindustrie is misschien 15 tot 20 jaar oud. Dat zou betekenen dat de eerste tekenen van volwassenheid om de hoek moeten komen kijken. Wat de afgelopen jaren is voorgevallen duidt helaas op het tegenovergestelde.
 |
Twee jaar geleden kondigde de KNVB een breuk met de Fifa aan. Het experiment om aan te haken aan dit internationale keurmerk beviel niet. Die ene breuk met het verleden was echter niet voldoende. Even later kondigde de KNVB aan dat ze voornemens was het complete keurings- en certificeringsprogramma op de schop te nemen. Het idee was dat het oude systeem te traag zou zijn en vooral te beperkend voor nieuwe innovaties. De KNVB oordeelde dat het tijd was voor een compleet nieuw programma, waarbij de bond zich niet langer zou bemoeien met de techniek, maar alleen nog zou nadenken over functionaliteit. Als je nu praat met mensen in de markt die er verstand van hebben, zijn veel mensen geneigd om de KNVB gelijk te geven. Het oude systeem van werkgroepen waar oeverloos iedere innovatie deskundig werd weggepolderd was inderdaad hopeloos ouderwets. Maar het fanatisme om daar eenzijdig met een paar forse halen een eind aan te maken is wel heel erg simpel en naïef. Dat woord hoor je overigens niet als je met de belangrijkste opdrachtgevers van diezelfde kunstgrasvelden praat. Die opdrachtgevers - en dan doel ik natuurlijk op de Nederlandse gemeentes - oordelen de actie van de KNVB veel meer als arrogant.
|
|
De opdrachtgevers oordelen de actie van de KNVB veel meer als arrogant
| |
|
Die bezetenheid om zo snel mogelijk de oude Fifa-schoenen weg te gooien zonder een nieuw paar kicksen klaar te hebben staan is ook op andere manieren zorgwekkend. De KNVB is nu iets van twee jaar bezig om de contouren van het nieuwe systeem neer te zetten. En ik weet niet alles, maar volgens mij is er nog niet heel veel gebeurd. Die oude Fifa-schoentjes zijn vervangen door een paar slecht zittende sloffen die al na een jaar gebruik slijtageplekken vertonen. Beste symptoom is wat nu gebeurt rondom nonfill-velden. Een prima innovatie en misschien wel het beste antwoord in de hele SBR-discussie, maar waarom moeten daar meteen al het eerste jaar bijna ongebreideld pilot-velden van gebouwd worden? Dat is vragen om problemen en als ik de berichten in de landelijke pers mag geloven zijn die problemen er ook gekomen. De oude stelregel dat je max één pilot mocht bouwen was zo gek nog niet.
|
|
Die oude Fifa-schoentjes zijn vervangen door een paar slecht zittende sloffen die al na één jaar gebruik slijtageplekken vertonen
| |
|
De situatie rondom de recycling van kunstgras is feitelijk een symptoom van dezelfde onvolwassenheid. Al jaren zit hier een weeffout in de hele keten van kunstgrasaanleg. Met het plotselinge vertrek van zowel Vink als Tuf Recycling uit de sector leidt dat logischerwijs tot paniek in de kringen van kunstgrasaannemers. Dit jaar zijn iets van 250 velden gebouwd en als in 2019 geen substantiële recyclingcapaciteit beschikbaar komt, bedreigt dit de complete markt.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
