Storix trekt octrooi op vlinderfilterkast terug

NIEUWS

Wijnand Meijboom, maandag 11 oktober 2021

142 sec

Storix Boom- en landschapsbeheer trekt het in februari verkregen octrooi op de vlinderfilterkast voor eikenprocessierupsbeheer terug. Hiermee komt tevens een einde aan een juridische strijd tussen Storix en onderzoeker Silvia Hellingman.

De vlinderfilterkast van Storix.

Het bedrijf dacht met de vlinderfilterkast 'een unieke uitvinding' in handen te hebben en 'een prachtige ecologisch en duurzame oplossing om de overlast van eikenprocessierupsen onder controle te krijgen', staat in een verklaring te lezen. Het kastje is inderdaad een effectief middel om de overlast te bestrijden, blijkt na uitvoerige testen, monitoring en onderzoek van 3.600 nesten op circa 200 verschillende locaties.
Volgens de cijfers van Storix komen er, als de nesten van de rupsen in de vlinderfilterkast liggen, van de honderd dieren die ontpoppen, 94 parasieten en slechts zes vlinders uit. Ton Stokwielder, directeur en oprichter van Storix: 'De voorzichtige conclusie kan getrokken worden dat, door deze parasieten een hotel te bieden in de vorm van de vlinderfilterkast, overgegaan kan worden van bestrijden via reguleren naar beheren van de eikenprocessierups. De wens is om ze uiteindelijk te behandelen als diersoort die past in het ecosysteem, zonder dat overlast een issue wordt zoals afgelopen jaren.'

Data

Hij vervolgt: 'Hiervoor is alleen het plaatsen van vlinderfilterkasten overigens niet afdoende. Belangrijker nog, is dat je op basis van data, die wij inmiddels vanuit ons onderzoek voorhanden hebben, op een effectieve en efficiënte wijze kan bijsturen en reguleren. Het door ons verkregen octrooi voorzag in dit laatste in onvoldoende mate. Dit, tezamen met het geuite ongenoegen van Silvia Hellingman, wat wij ons overigens best wel hebben aangetrokken, zijn de belangrijkste redenen om nu het octrooi terug te trekken. We zijn niet het bedrijf en het type mensen die zich dagelijks willen bezighouden met juridisch getouwtrek.'
Storix had de octrooiaanvraag naar eigen zeggen om twee redenen gedaan. Enerzijds om investeringen terug te verdienen, anderzijds om budget vrij te krijgen voor aanvullend onderzoek naar de eikenprocessierups en haar natuurlijke vijanden.
Stokwielder: 'Ik ben hier al sinds 1996 mee bezig. Inmiddels zijn we 25 jaar verder en heeft de wetenschap deze vraag slechts nog maar in beperkte mate weten te beantwoorden. Verder onderzoek om onze methodiek steeds verder te verbeteren is gewenst, maar ook heel kostbaar.'

Storix heeft besloten de energie te blijven richten op onderzoek en ontwikkeling van EPR-bestendig beheer in plaats van een juridische strijd aan te gaan over een octrooi

Verdienmodel

Toen Storix geconfronteerd werd met het ongenoegen van Silvia Hellingman over zijn octrooiaanvraag, heeft Storix haar voorgesteld het verkregen octrooi te delen. 'Silvia en ik zitten hier anders in. Zij gaf me toen aan dat zij van mening was dat je door octrooirechten en de hieruit voortvloeiende exclusiviteit, gebruik van methoden voor natuurlijke bestrijding van plaaginsecten, zoals de eikenprocessierups, belemmert. Ik begrijp dat, maar zie ook in dat de door ons ontwikkelde en nog door te ontwikkelen methode zo kostbaar is dat dit alleen realiseerbaar is met een passend verdienmodel. Eigenlijk willen we dus allebei ongeveer hetzelfde maar zijn we het niet eens over het te volgen pad er naartoe', aldus de directeur.
Stokwielder: 'We willen gewoon werken aan een betere, duurzamere wereld waar plaats is voor ieder levend wezen maar waar wel een onaanvaardbare overlast kan worden voorkomen door in dit geval een juiste balans tussen EPR en zijn natuurlijke vijanden te creëren. Dit bereiken we het liefst in samenwerking en goede harmonie.'
Storix heeft besloten de energie te blijven richten op onderzoek en ontwikkeling van EPR-bestendig beheer in plaats van een juridische strijd aan te gaan over een octrooi. Storix voert nu zelf in overleg met en op basis van adviezen van wetenschappers uit België onderzoek uit.

Voldoende budget

Ton Stokwielder: 'Hopelijk komt er, na 25 jaar wachten op een wetenschappelijk onderbouwd antwoord op de invloed van sluipwespen en -vliegen, uiteindelijk een keer voldoende budget vrij om vanuit overheidswege een wetenschappelijk onderzoek te starten omtrent deze vragen. Het huidige Life-project wat een samenwerkingsverband is tussen vijf provincies uit Nederland en België is een stap in de goede richting maar er is veel meer budget nodig.'
De wens is dan ook dat Storix Boom & Landschapsbeheer in de toekomst data en kennis blijft uitwisselen om zo, in samenwerking met de specialisten op het gebied van EPR, de onaanvaardbare overlast van EPR tot het verleden te laten behoren.

REACTIES

		Henry Kuppen Monday 11 October 2021

Het zou de redactie sieren om de andere partij in deze ook aan het woord te laten.

		Wijnand Meijboom Tuesday 12 October 2021

Henry, bedankt voor jouw reactie. De redactie heeft contact gehad met Silvia Hellingman, maar zij heeft geen behoefte om in de media op dit nieuws te reageren.

		Silvia.Hellingman Tuesday 12 October 2021

Ik waardeer de opmerking van Henry Kuppen die de gehele geschiedenis van de kastjes kent en weet dat ik al sinds 2009 hier mee werk. Ik wil alleen benadrukken dat het verhaal 2 kanten kent en dat ik nooit commercieel gewin van de kastjes heb gemaakt. De kastjes worden al jaren door gepensioneerde inwoners gemaakt mocht er een kapot gegaan. Mijn gedachte destijds is dat een ieder vrij moet zijn om deze methode in te voeren. En er wordt al van 2009 worden jaarlijks monsters met geparasiteerde nesten uit bomen genomen, gedetermineerd en geteld en in staatjes opgenomen. Voor de Provincie Gelderland is al ruim 5 jaar de uitkomsten van parasieten uit nesten gedetermineerd en geteld - alsmede welke soorten uit hoge, lagere en grondnesten uitvlogen. Er wordt al dus heel veel onderzoek gedaan en nu ook door Life Project waar de heer Stokwielder niet participeert en geen inbreng heeft.

Ik heb het achter mij gelaten onlangs de tijd, geld en energie die het mij heeft gekost en wil ook een belastende documenten naar buiten brengen die in mijn voordeel werken. Het is voor mij een gepasseerd station en ik ga door met mijn werk.

Ik ben echter blij voor alle gemeenten, provincie Gelderland die kastjes en kisten gebruiken dat ze dit vrij mogen blijven doen zonder belemmeringen en dat ze hun werkwijze kunnen voortzetten.

Het is een methode dat voor iedereen vrij moet zijn en dat door entomologen voor andere insecten al decennia wordt gebruikt. Ik ben niet uniek en geen uitvinder. Ik heb deze methode vertaald naar de eikenprocessierupsen. Destijds zijn als eerste geparasiteerde nesten uit Amsterdam die Henry Kuppen had verzameld en naar mij opgestuurd. Samen met geparasiteerde nesten die Henk Moes, boomverzorger van Timmerman had verzameld zijn deze in 2010 verdeeld over Westerveld en in een recreatieplaats van Staatsbosbeheer in Noordwolde geplaatst. Vandaaruit zijn we door gaan ontwikkelen.

		Dorothea Majer Tuesday 12 October 2021

Je kunt niet iets octrooieren dat al jaren gebruikt word. Dat is precies wat Storix probeert te doen en zijn “aanbod” om samen met Silvia een octrooi in te dienen (op iets dat zij al jaren toepast en waarover hij alle kennis van haar heeft gekregen) is dus echt onzin. Willens en wetens proberen anderen schade toe te voegen om geld te verdienen. Echt een schande.

		Guus Hellingman Saturday 16 October 2021

Nu Ton Stokwielder zich in dit artikel, maar ook via LinkedIn, voordoet als slachtoffer van Silvia Hellingman en de suggestie wekt dat zij uit financieel gewin het patent heeft aangevochten, voel ik mij genoodzaakt te reageren.

Zoals Arnold van Vliet ook in reactie op de LinkedIn-pagina van Ton Stokwielder meldt: "de methode bestaat al heel lang en Silvia was er al veel eerder en publiekelijk mee bezig en heeft hem zelfs op het idee gebracht."

Hoe is Ton Stokwielder begonnen?

In 2019 heeft hij o.a. Silvia betrokken bij de aanpak van eikenprocessierups bij een klant van Storix. Op 25 juni 2019 schreef hij aan o.a. Silvia: "Onderstaande wil ik na jullie commentaar als voorstel aanbieden..... Waarneming 2018: Op het storix terrein hebben we 5 processierupsen nesten in een terrarium gedaan afkomstig van de Efteling om vlinders te kweken. Wat blijkt:
Uit twee nesten komen meer dan 50 sluipvliegen.
Uit twee nesten komen een 7 tal sluipwespen.
Slechts uit een nest komen alleen epr vlinders.
Dat betekent dat er volop geparasiteerd wordt door sluipwespen maar vooral sluipvliegen in het park.
Er zijn dus mogelijkheden om de bestaande parasieten te behouden terwijl je de overlast van epr reduceerd middels het verwijderen van de nesten."
In dezelfde brief:
"Nog een vraagje
Curver Textielbox 10 liter Prijs 13,95 (Wellicht handiger in deze bakken met raamgaasjes dan los in de kooi. Lijkt me makkelijker met opschonen en vangen. Dan maak ik een net wat precies over die bak past en haal ik de deksel eraf ?
Graag delen van ervaringen want ik zit tot nu toe met vissekommen te klooien."

Dit zet de verklaring van Ton Stokwielder "de door ons ontwikkelde en nog door te ontwikkelen methode is zo kostbaar, dat dit alleen realiseerbaar is met een passend verdienmodel" wel in een heel bijzonder daglicht. Zoals Gerard in 't Groen meent in zijn reactie op de LinkedIn-pagina van Ton Stokwielder "...vind ik het van Ton Stokwielder toch te veel weghebben van een 'Sywert van Lienden-actie'."

“Hiermee komt tevens een einde aan een juridische strijd tussen Storix en onderzoeker Silvia Hellingman”. Sinds wanneer is het vragen van een vernietigingsadvies over een ten onrechte verleend octrooi een juridische strijd? En of er nu een einde is gekomen aan deze “juridische strijd”, dat is geheel aan Stokwielder. Hij heeft het in Nederland toegekende patent ingetrokken. Maar hij vergeet te melden dat hij ook een patentaanvraag heeft gedaan bij het European Patent Register voor zijn vlinderfilterkast ‘Filtering device for natural control of processionary caterpillers’. Het is evident dat deze patentaanvraag ook zal moeten worden ingetrokken door Ton Stokwielder.

Tip de redactie